زن بسان گل بود در باغ و گلزار جهان

                           مردِ او اندر مَثَل باشد چو مردِ باغبان

باغبان باید که دیواری کشد بر دور باغ

                           تا گُلش ایمن شود از دستبرد این و آن

مرد هم باید بپوشاند به زن زیب حجاب

                           گرهمی خواهد گُلش همواره در امن و امان

ورنه می باید ببیند او به چشم خویشتن

                           غنچۀ ناموس خود را در کف بیگانگان